Andrzej Bogdanowicz – posiada wykształcenie średnie zawodowe, od 5 lat emeryt, wciąż aktywny społecznie. Społecznik i aktywista od 30 lat. Pomysłodawca i założyciel Stowarzyszenia Chorych na SM, przez  ponad 20 lat był prezesem stowarzyszenia. Twórca Ośrodka Rehabilitacyjnego dla chorych na SM. Współzałożyciel Śląskiego Forum Organizacji Pozarządowych KAFOS i wieloletni wiceprezes. W 1998 r. wyróżniony nagrodą specjalną i statuetką „Zwyczajni Niezwyczajni”. W 2009 roku uhonorowany statuetką „Super Lodołamacz” woj Śląskiego. Współtwórca i aktywny organizator akcji ,,Miejska Dżungla” w Katowicach 11 edycji. Od 4 lat przewodniczący Klubu Seniorów przy KAFOS. 

Agnieszka Bugno-Janik – architekta, urbanistka, zajmuje się badaniami naukowymi, pracą dydaktyczną na Wydziale Architektury Politechniki Śląskiej oraz projektowaniem włączającym mieszkańców. Współpracuje z samorządami, organizacjami społecznymi i grupami mieszkańców, wspomagając procesy zmian w miastach. Projektuje wnętrza, domy i przestrzeń miejską, wspiera działania ruchów miejskich i organizacji społecznych. Jest współzałożycielką Śląskiego Urban Labu, którego celem jest współdziałanie aktywistów i mieszkańców z naukowcami. Ostatnio cieszą ją zrealizowane w zeszłym roku Planty Godula w Rudzie Śląskiej, gdzie w zespole projektowym odpowiedzialna była m.in. za działania z mieszkańcami. Lubi podróże w miejsca nieoczywiste, znikanie w lesie oraz pływanie po Mazurach. Kocha psy. Kultura to w jej ocenie relacje – to, co nas łączy i wszystko to, co z relacji wynika – jak na przykład jakość przestrzeni, w której żyjemy. 

Magdalena Cielecka – magistra kulturoznawstwa w zakresie elektronicznego przetwarzania informacji oraz filmoznawstwa: projektowanie gier wideo. Wkrótce bronić będzie doktoratu.  Na co dzień Head of Production w Anshar Studios. Od ponad 10 lat pracuje na stanowiskach związanych z produkcją gier cyfrowych, głównie jako producent. Jest również wykładowczynią na WSE w Krakowie na kierunku Game Design, który sama współtworzyła. Była (wraz z Jakubem Kwintą i Marcinem Rybińskim) nominowana do Paszportów Polityki. Jej pasją, co nie jest zbytnim zaskoczeniem, są gry: w formie wszelakiej, od cyfrowych przez fabularne po planszówki. Interesują ją zarówno jako przedmiot badawczy i po prostu dzieło do obcowania; ale też jako istotne dla rozwoju kultury medium i zjawisko, towarzyszące nam od zawsze. Cieszą ją jako temat komiks, zwłaszcza niezależny i polski, literatura sci-fi czy starsze powieści kryminalne. Kultura jest dla niej miejscem kontaktu z drugim człowiekiem, czy będzie to autor, z którego dziełami obcuje, czy odbiorca tego co tworzy, czy wreszcie współodbiorca, który choć patrzy na to samo, to przeżywa to na swój własny sposób. 

Dagmara Gumkowska – absolwentka kulturoznawstwa (specjalizacje: filmoznawcza i teatrologiczna), Podyplomowych Studiów Dziennikarstwa i Komunikacji Medialnej oraz Podyplomowych Studiów Zarządzania w kulturze, sztuce i turystyce kulturowej. Na co dzień pracuje jako specjalistka ds. współpracy międzynarodowej i impresariatu w Teatrze Śląskim; jest kuratorką programową Międzynarodowego Festiwalu OPEN THE DOOR organizowanego. Laureatka Złotej Maski w kategorii Nagroda Specjalna za autorską koncepcję artystyczną projektu „HartOFFanie Teatrem” oraz kształtowanie programu artystycznego Międzynarodowego Festiwalu „Teatromania” w Bytomiu. Lubi szukać i odkrywać. Lubi opowiadać. Lubi spotkania, poznawanie nowych ludzi i zjawisk. Interesuje ją teatr współczesny, zwłaszcza eksperymentalny; performance; sztuka współczesna, szczególnie sztuka nowych mediów, wideoart, kino. Kocha również podróże. Kultura jest dla niej środowiskiem naturalnym. Nieodłącznym elementem życia,sposobem dialogowania ze światem, próbami zrozumienia go, poszukiwaniem w nim własnej ścieżki i prób porozumienia z innymi. Jest także szansą na oswajanie nowych zjawisk społecznych, na uświadamianie sobie przynależności do jakiejś wspólnoty – wspólnoty osób targanych podobnymi niepokojami, wątpliwościami, mierzących się z trudnościami, szukających rozwiązań, zadających pytania.

Karolina Jakoweńko – będzinianko-bytomianka, absolwentka kulturoznawstwa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie oraz studiów „Żydowski świat” na Uniwersytecie Jagiellońskim. Przewodniczka, prezes fundacji Brama Cukermana, kierowniczka Domu Pamięci Żydów Górnośląskich, oddziału Muzeum w Gliwicach. Uhonorowana nagrodami: im. Marii i Łukasza Hirszowiczów, „Chroniąc pamięć”, Zagłębiowską Nagrodą Humanitas, Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie (nagroda indywidualna), Nagrodą Specjalną Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN. Koordynuje i animuje projekty na styku kultury i historii. Jest współautorką między innymi książki „Pamięć Pogranicza. Opowieści o żydowskim życiu i Zagładzie na Górnym Śląsku i Zagłębiu Dąbrowskim”, „Babiniec. Herstoria będzińska”, „Żarki żydowskie. Zaginione fotografie”, „Hob betuchen! Miej nadzieję. Wspomnienia Dory Raym z czasów Holokaustu”. Jest współtwórczynią modowej marki Bäckerei Bytom. Czas wolny spędza w ogrodzie działkowym wraz z dziećmi Helką i Jakubem, poza tym dużo gotuje, kolekcjonuje, czyta.

Waldemar Jan – absolwent nauk społecznych i politologii Uniwersytetu Śląskiego i studiów podyplomowych z zakresu negocjacji i mediacji w Akademii Górnośląskiej. Pracuje w Stowarzyszeniu Fabryka Inicjatyw Lokalnych. Od blisko 25 lat związany zawodowo z katowickim Nikiszowicem, w którym (i o którym) działa rewitalizuje, prezesuje, edukuje, tworzy, zarządza… I z którego czasem ucieka w różne miejsca i do różnych instytucji, aby pomagać w działaniach sprzyjających rozwojowi społeczności lokalnych. Do najważniejszych osiągnięć zalicza… zdanie egzaminu z matematyki do liceum. Potem było już z górki – zmiana Nikiszowca, Centrum Zimbardo, Jarmark Na Nikiszu… W życiu poszukuje złotego środka, starając się wierzyć, że ludzie są ogólnie fajni, choć wydaje mu się, że niestety co najmniej połowa z nich taka nie jest. Ma nadzieję na tę drugą połowę trafiać jak najrzadziej. Pasjonat syntezatorów, pomidorów z przydomowego ogrodu i robienia czegoś z niczego. Kultura dla niego to coś pomiędzy Sagrada Familia, rodeo, Wojciechem Kilarem i karminadlem… I jeszcze jakieś trzysta albo i czterysta słów więcej. Całe jego życie to Górny Śląsk: Bytom, Chorzów, Katowice, Siemianowice Śląskie… Z całym jego bagażem. Z granicami i bez granic, dziś jako część Metropolii. Wypełniony po brzegi, gotowy odkrycia i odkrywania. I właśnie dlatego…

Arnika Kluska – z wykształcenia politolożka, z zawodu urzędniczka, z serca Ślązaczka. Przez 10 lat pracowała przy pozyskiwaniu dotacji na kulturę i dziedzictwo kulturowe w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Śląskiego, współpracowała przy tworzeniu Szlaku Zabytków Techniki i organizacji INDUSTRIADY. Krzykaczka uliczna, feministka, działaczka na rzecz społeczności LGBTQ+. Aktywistka społeczna, współorganizowała Manifę, czarne protesty i katowickie marsze równości. Członkini kolektywu Śląsk Przegięty. Ukończyła Akademię Piosenki Przegiętej, performuje i bawi konferansjerką jako drag queer Ciotka Rajcula. Egzaltuje się, że bez psów, kotów i sztuki nie ma życia. Lubi niedobre kino, nie lubi dyskryminacji. Wierzy, że kultura jest od mówienia prawdy i pielęgnowania relacji, a sztuka nas uratuje. Uważa, że GZM należy się tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2029, bo osoby mieszkające w regionie zasługują na hajmat, który ich dostrzega i który współtworzą.

Justyna Szklarczyk-Lauer – doktora habilitowana sztuki w zakresie sztuk projektowych. Nauczycielka akademicka. Zawodowe sukcesy: dziekanowanie Wydziałem Grafiki, Malarstwa i Wzornictwa, a następnie Wydziałem Projektowym Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach (2006–2012), kierownikowanie Katedrze Projektowania Graficznego (2012–2020), kierownikowanie studiami niestacjonarnymi w ASP (2012–2020). Do swoich dokonań zalicza także: (prawie) codziennie gotowanie obiadu dla 5 osób o różnych preferencjach kulinarnych, przerabianie 600 stron tabel dotyczących budżetu Katowic na 24-stronicową wizualizację, tzw. Budżet miasta Katowice w pigułce każdego roku (od 2015), powstrzymywanie się od palenia wyrobów tytoniowych każdego roku od 1 października do 31 maja (od 5 lat). Na liście jej sukcesów znajdują się również: promotorstwo doktoratów pt. Wystawa sztuki jako usługa słyszącego doktoranta, Słownik sztuki w języku migowym g/Głuchego doktoranta, poznanie koryta rzeki Rawy i stworzenie Wzornika kolorów Rawy oraz około 100 dyplomantów, którzy się obronili w latach 2014–2023 w ASP w Katowicach oraz na Wydziale Sztuki Uniwersytetu w Ostrawie, i którzy, mam nadzieję, lepiej teraz rozumieją, jak design może komuś pomóc. Życiowa idea: Świat cierpi na nadmiar rzeczy i obrazów. Zanim cokolwiek stworzysz, dobrze się zastanów, czy to jest rzeczywiście potrzebne. Jej pasją są ludzie, pomoc, praca, projektowanie, lektura, gotowanie, jedzenie i psy. 

Dominik Tokarski – socjolog, pracuje jako księgowy, jest też przedsiębiorcą – współprowadzi bistro „Frykasy” a także sklepy internetowe: katowickie KATO oraz spodkowe YY. Poza pracą działa w trzecim sektorze jako szef Fundacji NEON Katowice. Przez 13 lat prowadził bar KATO, który był ważnym kulturalnym miejscem na mapie miasta. Współtworzył także sklep Geszeft. Aktywnie działał w Stowarzyszeniu Moje Miasto (konkurs Betonowej Kostki, Superjednostki, zbieranie starych neonów i wiele innych). Był również pomysłodawcą letniego projektu KATOZWEI, oraz kawiarni pop-up YY na tarasach Spodka. Wymyślił i zrealizował wraz z zespołem książeczkę o modernistycznej architekturze KATOZESZYT. Interesuje się szeroko pojętą socjologią miasta, wszelkimi działaniami, które występują w mieście. Zbiera szkło z Huty Szkła Gospodarczego Ząbkowice w Dąbrowie Górniczej. Lubi architekturę modernistyczną. Interesują go zagadnienia związane z życiem, kulturą, społeczeństwem i funkcjonowaniem w NRD. Lubi chodzić do lasu na spacery z psem, pasjonuje się roślinnością – tą balkonową, ogródkowo-działkową oraz miejską. Idea, jaką kieruje się w życiu: Lokalność to wartość. Kultura to jego zdaniem zbiór różnych czynników, które nas otaczają, wychowują, mają na nas bezpośredni wpływ i kształtują nas oraz nasze relacje i wszystko co z tego później wynika. Tytuł ESK może dać nam kopa do przodu!

Przemysław Walas – z zawodu koordynator projektów. Aktywista na rzecz społeczności LGBT+ i praw człowieka od 2011 r., współzałożyciel i aktualnie prezes Stowarzyszenia Tęczówka. W latach 2018 – 2023 pracował jako specjalista ds. komunikacji marketingowej w Agencji PR Pan Pikto. Dwa bezpośrednio realizowane przez niego projekty zdobyły Złote Spinacze – najważniejsze nagrody branży PR w Polsce.  Współpracował z Fundacją Wielogłosu, która zajmuje się przeciwdziałaniem stygmatyzacji osób w kryzysie psychicznym. Opracował serię poradników o przeciwdziałaniu zachowaniom autodestrukcyjnym i samobójstwom dzieci i młodzieży dla rodziców i pracowników oświaty, które powstawały na zlecenie MEN. Prywatnie plant daddy i kociarz. Stara się być osobą otwartą na nowe, lubi rozmawiać i słuchać ludzi, na co dzień raczej spokojny – typ easy-going. Kultura jest dla niego przestrzenią, w której ludzie mogą doświadczać emocji, poznawać nowe, realizować się i być obserwatorem. Kultura to także uniwersalne narzędzia budowania mostów między ludźmi. 

Piotr Wójcik – magister politologii, dziennikarz, publicysta, pisarz. Członek redakcji Krytyki Politycznej, stały współpracownik Dziennika Gazety Prawnej, Tygodnika Powszechnego i Przewodnika Katolickiego, autor serii powieści kryminalnych „Metropolia”. Pasjonują go gry strategiczne Paradoxu, strategie turowe (Cywilizacja), RPG i Football Manager. Czas lubi spędzać na siłowni, biegając lub tańcząc do muzyki techno. Kultura jest dla niego kluczowym narzędziem do krytyki rzeczywistości i poznawania/odkrywania ludzkich zachowań. Tytuł ESK należy się GZM, ponieważ uśpiony przez lata potencjał drzemiący w Metropolii wreszcie powoli się budzi, więc warto dać mu kolejny impuls rozwojowy. Różnorodność struktury społecznej mieszkańców aglomeracji sprawia, że jest ona idealnym miejscem do czerpania inspiracji przez twórców.